ما و آرزوی غذا خوردن در رستوران هایی که وجود ندارند

یه نویسنده ی انگلیسی به اسم اوبا باتلر حدود سه سال پیش تونسته در هفت ماه یه رستوران رو که اصلن وجود نداشته رو بین 1800 تا رستوران در لندن به رتبه ی یک سایت تریپ ادوایزر بیاره
باتلر اینکار رو با ثبت رستوران غیر واقعی خودش در این سایت شروع کرده
(تریپ ادوایزر با انتشار نظرات و راهنمایی های مردم درباره سفر به جاهای مختلف، هتل ها و رستوران های مختلف و... در دنیا به افراد برای انتخاب های بهتر کمک می کنه)
اون با عکس هایی که عمومن با فتوشاپ تهیه شدن و با عکسهایی از غذاهایی که با مواد غیر خوراکی تزئین شده بودن محتوا تولید کرده و از دوستاش خواسته تا برای این رستوران نظرات خوب بنویسن
کم کم شماره ای که برای رستوران دروغین ثبت شده بود شروع میکنه به زنگ خوردن
باتلر به کسایی که میخواستن به رستوران خیالی بیان می‌گفته رستوران تا هفته ها بعد رزرو شده، تماس ها زیادتر و زیادتر می‌شده
افراد زیادی میخواستن هر طور شده اونجا یک میز رزرو کنن و مردم جاهای مختلف دنبال آدرس دقیقش میگشتن
بلاخره بعد از هفت ماه این رستوران که اصلن وجود نداشته، بین 1800 تا رستوران در لندن به رتبه یک سایت تریپ ادوایزر رسیده
اوبا باتلر رستوران رو برای یک شب هم باز کرده و محلش حیاط خونه خودش بوده، ده نفر از کسانی که نمیدونستن رستوران واقعی نیست اونشب اومدن و بقیه هم دوستانش بودن که نشستن پای میزها و از غذا تعریف میکردن
غذا ها هم غذای آماده بوده که مثلن با چند برگ سبزی تزئیین شده. کسایی که اونشب اومدن در کل ناراضی نبودن و حتی چند نفر تمایل داشتن که باز هم به اون رستوران بیان.
تکیه ی باتلر در اینکار بر نظرات دروغینی بوده که از طرف دوستان خودش ثبت می شده
این ماجرا نه تنها میتونه تاثیری که تبلیغات و نظرات و دیدگاه های دیگران بر ما میگذارن رو نشون بده بلکه می تونه واقعیت خیلی مسائلی که برای ما مهم میشن رو هم زیر سوال ببره
پ ن: ایده اوبا باتلر برای اینکار از اینجا اومده که مدت ها پیش از این، خودش در مقابل دریافت پول، نظرات خوب برای رستوران های واقعی می نوشته