بازگشت
قدرت در آغوش کشیدن فرزند و تاثیر آن در رشد شناختی آنها
آنچه می‌خوانید :
خیلی خیلی سال پیش در دوره ای فکر میکردن که نوزادها فقط به تغذیه نیاز دارن و چیزایی مث به آغوش کشیدن بچه و ناز و نوازشش برای رشد شناختیش کم ارزش تلقی می‌شد.
حتی در همین دوره و زمانه هم بعضی معتقدن نوازش بچه ها اونا رو پر رو می کنه اما غافل هستن که همین ناز و نوازش ها چقدر یه بچه رو قوی میکنه.
اهمیت یه آغوش گرم در دوران کودکی
یه دانشمند به اسم هری هارلو اما با این نظرات موافق نبود و به خاطر اثباتش البته میمون ها رو میشه گفت مورد آزار و اذیت قرار داد.
یکی از آزمایش های هارلو مثلن این بود بچه میمون رو در معرض یه مادر سیمی با شیشه شیر و یه مادر حوله ای نرم بدون شیر قرار داد و دید که بچه میمون بیشتر زمانش رو با مامان حوله ای میگذرونه و فقط موقع گرسنگی می ره سمت مامان سیمی.
در عکس بالا می بینید، گاهی که میتونسته حتی همون طور که مامان حوله ای رو بغل کرده سعی کرده تا همزمان از مادر سیمی شیر بخوره. وقتی میترسوندنش هم به سمت مادر حوله ای میرفته.
فیلم هایی هم ازین آزمایش توی اینترنت هست که واقعن جالبن.
یا در آزمایش دیگه ای نوزادان میمون رو از بدو تولد در محرومیت عاطفی و دوری از مادر و دیگر میمون ها قرار میداده و فقط تغذیه شون میکرده و دیده حتی بعد چند ماه وقتی وارد جمع میمون ها میشن مشکلاتی دارن مثلن خجالتی هستن بقیه بهشون زور میگن و... .
حتی اگر اینها هم نبود به نظر من خیلی واضحه که مسئله فقط تغذیه نیست.
نوازش و به آغوش کشیدن رو از کودکمون دریغ نکنیم
گاهی والدینی رو میبینیم که نگرانن نوازش کردن بچه شون اونو لوس و ضعیف بار بیاره در حالی که برعکسش درسته.
به خصوص در سالهای اولیه، این مراقبت کننده حوله ای داشتن مهمه.
یا حتی جالبه که بچه های کوچیک در دوره ای از رشدشون برای پاسخ به اضطرابی که در مقابل تغییرات دارن ممکنه به پتو یا عروسک شون بیشتر بچسبن و این همیشگی نیس و طبیعیه و اتفاقن با این کار دارن خودشون رو به شکلی سالم با همون امکاناتی که دارن آروم میکنن.
اگر کودکی سختی داشتیم چه کنیم؟
هر کدوم از ما ممکنه در دوران کودکی تجربه های بدی داشتیم. آیا درسته که همچنان اونها رو به دوش بکشیم؟ درسته که اون درد ها و تجربه بخشی از زندگی ما هستن و نمیشه انکارشون کرد یا نادیده شون گرفت. پرداختن به اینطور تجربه های تلخی میتونه کمک کنه از آسیب هاشون دور بشیم و به رشدمون ادامه بدیم. چی بهتر از این که نگذاریم این چرخه ادامه پیدا کنه.
اگر پدر یا مادر هستیم و ناخواسته کودکی تلخی رو برای فرزندمون رقم زدیم چه کنیم؟
در دوره های مختلف سنی، راه هایی برای ترمیم هست. اینکه بتونیم قدمی برای تغییر برداریم شایسته تقدیره. این طور حسی میتونه خیلی سخت باشه که یه پدر یا مادر فکر کنه در مورد کودکش کوتاهی کرده یا اونطور که باید نتونسته ازش مراقبت کنه. این احساس رو خوبه در جهت ترمیم به کار ببریم و نگذاریم به خودمون و دیگری آسیب برسونه.
سخن آخر: برای کودکان آغوش گرمی باشیم و درباره تجربه های بد کودکی صحبت کنیم
اگر در مورد اهمیت نوازش در کودکی و تجربه های بد این دوران خواستین صحبت کنید می تونید از صفحه مشاوره با من در ارتباط باشین.
